Pesto-d'aigo
Lagarosiphon major
Hydrocharitaceae
Noms en français : Élodée crépue, Peste d'eau.
Descripcioun :La pesto-d'aigo es uno planto que nous vèn dóu cèntre de l'Africo e que coumenço de se vèire dins quàuquis estang e mueio de Prouvènço. Se dis qu'èi di proun envahissènto. Douno d'èr is eloudèio, mai li fueio soun bèn mai sarrado e torso. Pèr l'ouro sèmblo que i'ague soulamen de pèd femello.
Usanço :S'apren à l'aquarioufilìo s'aquesto planto s'atrovo au nostre. Agrado pèr-ço-que crèis rapidamen.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lagarosiphon
Famiho : Hydrocharitaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Estang
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Africo-Cèntre
Ref. sc. : Lagarosiphon major (Ridl.) Moss, 1928
Pichoto-espèuto
Triticum monococcum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Engrain, Petit épeautre.
Descripcioun :La pichoto espèuto èi samenado dins li valado mountagnouso de Prouvènço. Se recounèis à sis espigo plato emé de glumo espesso sus l'esquino e acabado pèr uno pouncho (fotò dóu gran). Lis arèsto soun de mai en mai longo de la baso de l'espigo fin qu'en aut.
Usanço :Aquesto espèuto vèn dóu blad de Beotìo, Triticum baeoticum, que trachis de la Crimèio à l'Albanìo. Desempièi 1990 èi tournamai cultiva au nostre. Se cousino coume de ris e èi proun goustous.
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Triticum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 500 à 1400 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Meissoun
- Champ
Estànci : Subremediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Iranò-Touranieno
Ref. sc. : Triticum monococcum L., 1753